Merak

Bugünkü yazımda günde 18 saat çalışan veya ona yakın çalışan insanları ve onlar hakkındaki kendi düşüncelerimi yazmak istiyorum . Çünkü gerçekten kafamı çok kurcalayan bir nokta bu . Bazen oturduğumda, bazen yattığımda hep onlar ve onların aile bireyleri gelir aklıma.  Asla çalışmanın zararlı birşey olduğunu düşünmüyorum . Amma velakin aklımdakilerini yazıma  dökmek  ıstiyorum.  Yazımı okuyanlar arasında o kadar çalışan bireyler varsa eleştirmek ya da haddimi aşmak istemiyorum, ama kendi düşüncelerimi söylemek isterim . Kusurum olursa affola. 

Günde 18 saat çalışan insanlar genellikle herkesin parmakla gösterdiği,  hayatında bir şeyler başarmış,  bir şeylere  öncülük eden insanlar buna bir diyeceğim yok . İş hayatında kariyer noktasında kendi sektörlerinin  belki de sayılı isimleri arasında yer alıyorlar.  Saygım yaptıkları işlere,  çalışmalara, başarılarına  ve kendilerine sonsuz. Ama benim düşündüğüm şey şu:  acaba ailelerine ne kadar vakit ayırıyorlar.  Mesela eve geldiklerinde çocukları ile geçirebilecekleri vakitleri oluyor mu? Günde 18 saat veya ona yakın çalışmak demek. Neredeyse bir günün tamamı gibi birşey, 24 saaten kendilerine kalan zaman 6 saat . Bunun üç saati uyku desen, 1 saati  ihtiyaç olsa geriye 2 saat kalır.  Peki ya çocuklar acaba o iki saate uyanık mıdır? O çocuklar baba ya da anneyi ne kadar görmekte? Acaba o ebeveynler çocuklarının büyümelerinin ne kadarına şahitlik edebilmektedir. Evet başarılı olmak çok güzel bir şey,  ama varsayalım  ki ben ortalama yaşayacağım 60 yıllık ömrümde çocuğumun büyümesine şahitlik  edemeyeceksem, onun ilk adım atışında,  gülüşünde yanında olamayacaksam  veya işim nedeniyle eşimden , ailemden , arkadaşlarımdan uzak olacaksam, hep kazanmak için çalışıp hayatin belki de en güzel yıllarını farkında olamadan sadece iş için geçireceksem çalışmamın ne anlamı var ki ? 

Yanlış anlamayın ben çalışmayalım ya da bu kötü bir şey demiyorum . Ama bir çocuk olarak , insan olarak zaten büyürken yedi yaşına  kadar anne babamızı görüp zaman geçirme fırsatımızın çok olduğunu düşünüyorum.  Çünkü sonra okul başlıyor zaten 8 saat okuldasın,  eve geliyorsun yemek yemek , ders yapmak vs 3-4 saat geçmiş sonra bir bakmışsın uyku saati gelmiş.  Eee nerde kaldi aile ile birlikte aktivite yapabilmek , nerde kaldi ebeveynlerle zaman geçirmek.  Bir hafta sonu var . Onda da şimdi etütler vs . Sonra büyüdün. Bütün ilgi zaten gitti . Sen artık koca adam oldun ,kız oldun vs . Eee bu çocuğa ne zaman vakit ayırdık.  Sonra oldu üniversiteli hop hadi başka şehre. Sonra yine zaman geldi tam okul bitti hadi iş arama telaşı,  e malum size de yaşlılık geldi . Bir ömür geldi geçti.  Çok başarılı oldunuz ama sadece para kazandınız.  Gerçekten acaba mutlu musunuz? 

Bu sorduklarımı okuduğunuzda eleştirdiğimi düşünebilirsiniz ama benim amacım içimdeki bu merak duygusunu gidermek ve acaba benim gibi düşünenler  var mı ? Bunu bilmek. Benim tercihim olacak olsaydı eğer, o kadar çalışmayıda, öyle bir ailenin bir ferdide olmak istemezdim galiba. Çünkü ben ailemle geçireceğim zamanı triliyonlara değişmezdim.  Bu arada hem işini hem ailesini aynı anda götürebilen ikisine de vakit ayıran insanlarda var.

Ve son olarak şöyle bir alıntı ile bitirmek istiyorum . "İnsan, para kazanmak için sağlığını harcıyor. Sonra sağlığını kazanmak için geri para harcıyor. Gelecek için o kadar endişeli ki, anı yaşayamıyor. Sonuç olarak ne şimdide yaşıyor ne de gelecekte. Hiç ölmeyecekmiş gibi yaşıyor ve aslında hiç yaşamadan ölüyor".  Herkese saygımın sonsuz olduğunu tekrardan söylüyor ve sizleri seviyorum.. Bende sadece içimde olanları söylemek istedim . Hepinize teşekkür ederim.